Διεθνής Ημέρα Μητρικής Γλώσσας και βιβλιοπαρουσίαση του “Το Μικρό Εγώ Είμαι Εγώ”
«Εγώ ποιος είμαι δεν γνωρίζω, όπου κι αν στριφογυρίζω…
Όμως να το μάθω θέλω ποιος εγώ είμαι τελικά»
Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μητρικής Γλώσσας στο Διαπολιτισμικό Κέντρο ΠΥΞΙΔΑ του ΕΣΠ, παρουσιάστηκε το “ Το Μικρό Εγώ Είμαι Εγώ” της γερμανίδας συγγραφέας Mira Lobe με κεντρικό άξονα το δικαίωμα του παιδιού στη μητρική του γλώσσα. Βασικό μήνυμα της εκδήλωσης ήταν η μητρική γλώσσα ως στοιχείο μιας εξελισσόμενης αλλά πάντα άξιας σεβασμού ταυτότητας. Στην εκδήλωση συμμετείχε το “Σχολείο Χωρίς Σχολείο”, το project της ΠΥΞΙΔΑΣ για έναν πρώτο εγγραμματισμό παιδιών που συναντούν εμπόδια και είναι εν αναμονή της εγγραφής τους στο Δημόσιο σχολείο, καθώς και οι μαθητές του 35ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών.
Το βιβλίο παρουσίασε στα παιδιά η μεταφράστρια του βιβλίου Αναστασία Καλαντζή-Αζίζη, Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας που εμψυχώνει την παιδαγωγική αξιοποίηση του βιβλίου. Η Διεθνής Ημέρα Μητρικής Γλώσσας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Φεβρουαρίου και καθιερώθηκε το Νοέμβριο του 1999 από την UNESCO. Δημιουργήθηκε με στόχο την ενδυνάμωση της γλωσσικής και πολιτιστικής πολυμορφίας αλλά και την διατήρηση των ολοένα και λιγότερο ομιλούμενων γλωσσών ανά τον κόσμο. Οι διαφορετικές γλώσσες που μιλιούνται σήμερα τείνουν να ξεπερνούν τις 6000 και πάνω από 40% αυτών απειλούνται με εξαφάνιση. Πολλές από αυτές συντηρούνται μόνο μέσω της προφορικής παράδοσης καθώς δεν υπάρχει αντιστοίχιση αυτών σε γραπτή.
Η σημασία της πολυγλωσσίας και της διατήρησης των διαφορετικών γλωσσών δεν έγκειται μόνο στην ανάγκη κάθε λαού να έχει την δική του ταυτότητα, αλλά παίζει και κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση της μοναδικότητας του κάθε ατόμου, την εκπαίδευση του αλλά και την κοινωνική ανάπτυξη των πληθυσμών. Η γλώσσα εμπεριέχει στοιχεία της κουλτούρας κάθε χώρας, διατηρεί την άυλη αλλά και υλική κληρονομιά της, ενώ αυτούσια η ύπαρξή της ενέχει το δικαίωμα στη διαφορετικότητα. Αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή η διαφορετικότητα είναι βασισμένη σε διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετικούς τρόπους σκέψης και διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Για τα παιδιά η διατήρηση και εξάσκηση της μητρικής τους γλώσσας είναι παράγοντας κομβικής σημασίας. Η κατανόησή της σε βάθος οδηγεί σε καλύτερη αντίληψη των εαυτών τους και της συνεισφοράς τους στην κοινωνία, ενώ έχουν αυξημένη αυτοπεποίθηση σε όλες τις πτυχές της ζωής. Μελλοντικά η εν λόγω βαθύτερη κατανόηση θα βοηθήσει στο σχηματισμό ακαδημαϊκών δεξιοτήτων αλλά και στην κατάκτηση του ρόλου τους μέσα σε ένα διευρυμένο πολιτισμικά εργασιακό περιβάλλον.
Το παιδικό βιβλίο “Το Μικρό Εγώ Είμαι Εγώ” στην προσπάθεια του να αποτυπώσει αυτές τις έννοιες ώστε να είναι κατανοητές στους μικρούς αναγνώστες, περιγράφει ένα πολύ ξεχωριστό ζωάκι το οποίο όμως δεν ανήκει σε κάποιο συγκεκριμένο είδος. Περιπλανώμενο στο λιβάδι και ερχόμενο σε επαφή με τα υπόλοιπα είδη ζώων αρχίζει το ταξίδι προς την αναζήτηση τού εαυτού του, αλλά κάθε φορά συνειδητοποιεί ότι δεν είναι ίδιο με κάποιο άλλο, γεγονός που του φέρνει λύπη. Στο τέλος του βιβλίου ο ήρωας καταλαβαίνει πως είναι εντάξει να μην ανήκει σε κάποια από τις υπόλοιπες κατηγορίες γιατί είναι απλά ο εαυτός του.
Η αφήγηση αυτού του βιβλίου έφερε τα παιδιά της εκδήλωσης σε επαφή με ένα πολύ σημαντικό μήνυμα το οποίο ενίοτε δεν μπορούν να εξηγήσουν οι μεγαλύτεροι. Πολλές φορές, όπως στο παραμύθι, τα παιδιά νιώθουν πως μόνο αν ανήκουν σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία είναι άξια σεβασμού και μπορούν να αγαπήσουν τον εαυτό τους. Όμως, η αλήθεια είναι πως η ατομικότητα και η διαφορετικότητά τους δεν είναι κάτι απογοητευτικό, αλλά ένα γεγονός που δίνει χρώμα στον κοινωνικό καμβά και τα βοηθάει να εισπράξουν αγάπη από τον πολύχρωμο περίγυρό τους!
