Η οικογενειακή επανένωση αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση του δικαιώματος στην οικογενειακή ζωή και διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ομαλή ένταξη των προσφύγων που έχουν διαφύγει από διώξεις, δίνοντας τους τη δυνατότητα να ξαναχτίσουν μια φυσιολογική ζωή.
Η παρούσα έκθεση εξετάζει τη διαδικασία οικογενειακής επανένωσης των αναγνωρισμένων προσφύγων στην Ελλάδα, των οποίων τα μέλη της οικογένειας διαμένουν σε χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναλύεται η εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος 131/2006 και της Οδηγίας 2003/86/ΕΚ για την Οικογενειακή Επανένωση στην Ελλάδα και η διοικητική πρακτική που ακολουθείται. Παράλληλα με την αναλυτική παρουσίαση των σταδίων της διαδικασίας οικογενειακής επανένωσης, η έκθεση εντοπίζει κρίσιμα νομικά και πρακτικά εμπόδια και προτείνει συστάσεις για την ουσιαστική προστασία της οικογενειακής ενότητας, , όπως αυτή ορίζεται από το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο.
Παρότι το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, η έκθεση καταδεικνύει ότι στην πράξη οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες και οι οικογένειες τους έρχονται αντιμέτωποι με πολυάριθμα και συχνά ανυπέρβλητα νομικά και πρακτικά εμποδια, από τη συλλογή και επικύρωση των απαραίτητων εγγράφων, μέχρι την περιορισμένη πρόσβαση στα ελληνικά προξενεία και τις καθυστερήσεις ή απορρίψεις στη χορήγηση θεωρήσεων εισόδου (visas). Μεταξύ άλλων, καταγράφονται δυσκολίες στην υποβολή αιτήσεων οικογενειακής επανένωσης σε ορισμένα Περιφερειακά Γραφεία Ασύλου ή στο Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, δυσχέρειες στην έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων, προσκόμματα στην επικύρωση των απαιτούμενων εγγράφων, καθώς και υπέρμετρες δυσκολίες στην έκδοση θεώρησης εισόδου. Εμπόδια που καθιστούν το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση θεωρητικό και μη εφαρμόσιμο στην πράξη.
Με την παρούσα έκθεση προτείνονται στοχευμένες συστάσεις, βασισμένες στην πολυετή εμπειρία του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες στις οικογενειακές επανενώσεις των αναγνωρισμένων προσφύγων στην Ελλάδα. Οι συστάσεις αυτές αποσκοπούν στο να μην παραμένει το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή μια θεωρητική νομική πρόβλεψη χωρίς πρακτική εφαρμογή, αλλά να διασφαλίζεται στην πράξη, όπως επιβάλλει το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο.
Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση στα αγγλικά εδώ.
